Ik voel me blij verrast met iets wat ik al had maar nog nooit eerder had ontdekt. Nog niet zo lang geleden namelijk, besloot ik een positie in de markt te confisqueren als coach. Natuurlijk moest de schoorsteen roken dus nam ik ICT opdrachten aan. Ik heb m’n eerste opdrachtgever echt gewaarschuwd door te zeggen dat het eigenlijk niks voor mij was omdat ik eigenlijk wel klaar dacht te zijn met ICT. Je hoort het misschien al doorklinken in m’n woorden: Klaar dacht te zijn. “Je sluit je toch niet hele dagen op in een hok om zware gesprekken met mensen te voeren?” was zijn reactie. Nee, inderdaad, niet hele dagen. En hij besefte waarschijnlijk niet hoe belangrijk mijn antwoord op zijn vraag voor mij was.

Als manager opereer ik faciliterend. We stemmen samen het doel af en ik vraag wat nodig is om ons doel te behalen. Hoe kan ik daarbij helpen als manager? Ik begeleid bij het vormgeven van processen om de doelen te behalen en probeer het creëren van deze procesvorming  zoveel mogelijk over te dragen. Eén keer zelf gedaan is kunnen voor altijd.

In de rol van consultant gebruik ik mijn nieuwsgierigheid om alles te weten te komen over de vraag en de bijbehorende beleving van mijn cliënt. Ik snap dat kwaliteit het positieve resultaat is wanneer ik de verwachting weet te overtreffen.

Als coach help ik in de begeleiding van denk- en voelprocessen. Ik ga daar verder in dan je zelf bij machte bent door de vragen te stellen die je jezelf niet stelt (die ik mezelf niet eens zelf stel ;-)). Daarnaast gebruik ik allerlei instrumenten als NLP, rollenspelen, transactionele analyse, RET, opstellingen enzovoorts. Het doel is om mijn cliënt zelf tot inzichten te laten komen. Zelf te laten beleven en te ontdekken hoe het ook kan. Zelf te laten ervaren hoe het leven kan zijn als bijvoorbeeld dat ene onbewuste vooroordeel verdwijnt. Het verschil tussen het vertellen en laten beleven is het verschil tussen een menukaart en het gerecht.

In de mix. Mijn cliënten hebben mij bewust gemaakt van een talent dat ik nooit zelf ontdekt zou hebben. Er ontstaat zo langzamerhand een melange van coaching, management en ICT business consultancy. ICT organisaties met managers en (jong) leidinggevenden die zichzelf zowel persoonlijk als professioneel willen ontwikkelen. Daarnaast willen ze begeleid worden in visievorming, beleidsontwikkeling, communicatietechnieken en procesvorming.

Concreet. Dat is dus wat veel klanten aan mij vragen en wat ik nu kan bieden. Ik zie dat ik mensen kan helpen hun mindset te veranderen waardoor ze zelf verantwoordelijkheid gaan nemen en dus weer de leiding krijgen over hetgeen ze doen. Door vervolgens samen te sparren over processen en de inhoud, wordt deze nieuwe mindset direct gebruikt. In rollenspelen kan mijn cliënt veilig situaties op mij uitproberen en voel ik aan hoe het gedrag overkomt en kan ik dit reflecteren. Reflection in action. Vet!

PerspectieK staat voor jouw persoonlijke perspectief. Maar hoe noem ik het perspectief dat ik kan bieden binnen ICT organisaties? Moet ik de nieuwe mix misschien PerspICTief noemen?