IJsselcoaches is een samenwerkingsverband van een vijftal coaches waarvan ik deel uitmaak. Gisteravond hebben we ons eerste initiatief mogen uitvoeren. De tegenvallende economie zorgt namelijk voor steeds meer werkeloosheid, en vooral de ‘dure’ werknemers van 50 jaar en ouder lijken te worden getroffen. Eenmaal werkeloos, zo wordt verteld, maakt deze groep maar een heel kleine kans om weer snel aan de slag te komen. En dan?

Ik kan alleen voor mezelf spreken. Eenmaal uit het arbeidsproces voelde ik me in een isolement. Ik was uit m’n ritme en kon een nieuw ritme maar moeilijk vinden. De voldoening die m’n werk me gaf en de waardering die ik daarvoor ontving, vielen weg. Ik werd me dagelijks van mezelf bewust, niet door in een spiegel te kijken, maar in de spiegel die m’n collegae me iedere dag voorhielden. In die interactie met hen, voelde ik me wie ik ben, en ook dat viel weg. Mijn zelfbeeld werd er in ieder geval niet positiever op, en de voldoening die ik kreeg uit de bijdrage die ik aan de samenleving leverde, maakte dat ik me behoorlijk nutteloos voelde. Dat ik niet de enige was met dit gevoel is me gisteravond duidelijk geworden.

We wilden dus een tegensignaal geven. Een offensief tegen de heersende opvattingen over vijftigplussers. Geïnspireerd op het coachcafé waarin ik eerder als coach in heb meegewerkt, hebben we het Get a Job café bedacht. In drie rondes, met aansluitende thema’s, willen we de deelnemers in beweging zetten.

Gisteravond is des te meer gebleken dat je als vijftiger of ouder, zeer ervaren en bekwaam bent, je je daar vaak niet (meer) van bewust bent. We wilden de deelnemers zich daarom bewust laten worden van hun kwaliteiten, en ze weer ‘bewust bekwaam’ de volgende ronde in sturen. Ze daarin laten fantaseren wat ze met al die kwaliteiten zouden kunnen doen, als hun vooroordelen en angsten niet zouden bestaan. Belemmeringen zijn onvermijdelijk in het leven, maar bestaan de meesten niet uitsluitend in je verbeelding? Tot slot, in de laatste ronde, heeft men de eerste actie om het doel te bereiken concreet gemaakt. “Wat of wie is er voor nodig? Wat zou je belemmeren, en hoe kun je dat voorkomen? Wisten jullie overigens dat werkgevers € 21.000 premiekorting krijgen als ze jou aannemen? Wat is morgen je eerste kleine stap?”

Dit is een blogje over mijn beleving, en de vraag is dus “wat heeft het mij opgeleverd?” Ik haal voldoening uit de positieve veranderingen die ik bij een ander kan realiseren. Ik heb gisteravond mensen vast zien lopen in imaginaire belemmeringen, irrationele gedachten en verouderde waarden en normen. Ik heb mensen aan het denken gezet, in beweging gebracht, ze laten twijfelen over hun belemmeringen en hun dromen laten verbeelden. Ik heb ze allemaal hard zien werken, die werkelozen! Ik heb ze trots zien worden, kwartjes zien vallen en blij zien worden. Het gevoel dat bij mij overblijft is: Ik was van nut. Ik doe er toe. Blij!